Latarnie morskie polskiego wybrzeżatpnmm12/01/2023 Latarnia Morska w Helu. Latarnia Morska w Jastarni. Latarnia Morska w Niechorzu. Latarnia Morska w Krynicy Morskiej. Latarnia Morska w Kołobrzegu. Latarnia Morska w Jarosławcu. Latarnia Morska w Kołobrzegu. Latarnia Morska w Jarosławcu. Latarnia Kikut W latach sześćdziesiątych, w związku z rozwojem zespołu portowego Szczecin – Świnoujście, powstała potrzeba dokładnego określania pozycji na torze podejściowym do portu dla coraz większych statków zawijających do Świnoujścia. W latarnię morską zaproponowano zamienić wieżę widokową mieszczącą się na 75-metrowej wysokości wzgórzu, obok miejscowości Wisełka, na terenie Wolińskiego Parku Narodowego. Projekt adaptacji na latarnię morską wieży orientacyjno-widokowej zbudowanej w II połowie XIX wieku został opracowany przez Biuro Projektów Budownictwa Morskiego w Gdańsku. Na okrągłej, zbudowanej z kamieni polnych wieży widokowej dobudowano ceglane podwyższenie, na którym ustawiono okrągłą, pomalowaną na biało, metalową laternę, posiadającą szyby tylko od strony morza, tak że światło widoczne jest w Świnoujściu i Niechorzu, a ląd pozostaje nieoświetlony . W laternie zamontowane jest urządzenie składające się z cylindrycznej soczewki o średnicy 500 mm, wewnątrz której umieszczono sześciopozycyjny zmieniacz z żarówkami halogenowymi o mocy 75 W każda. Całkowita wysokość latarni przekracza 18 m . Latarnia Kikut, uruchomiona 15 stycznia 1962 roku jest całkowicie zautomatyzowaną, jedyną w Polsce latarnią bezobsługową. Latarnia StiloW latach 1904-1906, na północ od wsi Stilo położonej 5 km od wsi Sasino, 1000 m od brzegu morza, na wysokiej wydmie pokrytej lasem zbudowano latarnię morską. Konstrukcja latarni była, jak na ówczesne czasy, nowoczesnym rozwiązaniem. Dotychczas latarnie budowane były z kamienia lub cegły. Szesnastokątna, usytuowana na granitowym fundamencie wieża latarni w Stilo jest konstrukcją składającą się ze stalowych segmentów skręconych ze sobą za pomocą śrub. U podstawy ma ona szerokość 7,3 m i zmniejsza się ku górze, gdzie zakończona jest pomalowaną na biało laterną otoczoną dwiema zewnętrznymi galeriami. Korpus wieży pomalowany jest w 3 poziome pasy: czerwony, biały i czarny. Na pomalowanej w biało-czerwone pasy kolumnie stoi zakończona stożkowym dachem, dziesięciokątna laterna, w której umieszczona jest cylindryczna soczewka o średnicy 500 mm i zmieniacz żarówek na 2 lampy o mocy 500 W/220V. Światło latarni jest widoczne z odległości 15 Mm zarówno z wód Zatoki Gdańskiej, jak i z otwartego morza. stanowi uzupełnienie nawigacyjne żeglugi wokół cypla helskiego, jak również na Zatoce Gdańskiej i Puckiej. Latarnia NiechorzeW celu uzupełnienia powstałej na podejściu do Świnoujścia z kierunku wschodniego luki nawigacyjnej wybudowano w okolicy Niechorza latarnię morską. Po trzyletniej budowie, 1 grudnia 1866 roku, zapłonęło na niej światło. Zespół latarni morskiej to 45-metrowa wieża zbudowana na czworokątnej podstawie oraz 12-metrowej wysokości przybudówki mieszkalne i zabudowania gospodarcze. Ośmioboczna wieża o ciekawej architekturze zewnętrznej zbudowana jest z jasnożółtej, licowanej cegły. Na narożnikach wypuszczone zostały lizeny, wykonane naprzemiennie z cegły czerwonej i czarnej. Na wieży, zakończonej gzymsem, umieszczono laternę z dachem w kształcie kopuły. W latarni zamontowane jest obrotowe urządzenie optyczne składające się z czterech połączonych, dyskowych soczewek, zmieniacza żarówek z dwiema 1000 W żarówkami oraz sterującego światłem urządzenia, tzw. błyskacza. Po usunięciu zniszczeń wojennych latarnia morska została uruchomiona 18 grudnia 1948 roku. Budynki i wieża latarni stanowią harmonijnie ukształtowany zespół, dominujący nad zabudowaniami miejscowości Niechorze. Latarnia Morska w Niechorzu. Latarnia w SopocieSopot jako miejsce kąpielowe został odkryty przez doktora Jerzego Haffnera, żołnierza wojsk napoleońskich, który założył łazienki umożliwiające ciepłe kąpiele. Rozwijający się Sopot przygotował się także na przyjęcie żeglarzy, instalując „na końcu falochronu przy pomoście spacerowym światło nawigacyjne” (Spis latarń i sygnałów nawigacyjnych – BHMW 1932). Istniały w Sopocie i okolicy inne znaki nawigacyjne. Miłośnicy spacerów po sopockich parkach zapewne pamiętają duże znaki nawigacyjne, które można było przez wiele lat po wojnie spotkać na drodze do Orłowa.Rangę latami morskiej (zasięg ponad 15Mm) światło nawigacyjne w Sopocie uzyskało w październiku 1977 roku. Wówczas na wieży pobudowanego w 1903 roku zakładu kąpielowego umieszczono obrotową lampę typu PRB-42. Sześć żarówek typu „sealed beam lamps” umieszczonych jest na stole obrotowym, który obraca się z prędkością ponad dwóch obrotów na minutę. Lampa została umieszczona na wschodniej stronie wieży, która obudowywała komin i jednocześnie była punktem widokowym. Światło latami ma zasięg 17Mm i zaopatrzone jest w fotoelektryczny wyłącznik zmierzchowy. Latarnia w RozewiuPoczątki rozewskiej latarni sięgają zamierzchłych czasów średniowiecza i są nam całkowicie nieznane. Najstarszym udokumentowanym śladem istnienia latarni na najbardziej na północ wysuniętym terytorium Polski jest mapa wydana w 1696 roku przez szwedzkich kartografów. Obecna latarnia została uruchomiona 15 listopada 1822 roku, lecz w XIX i XX wieku ulegała kilkakrotnym przebudowom. Przebudowa w 1910 roku uczyniła z niej nowoczesną latarnię morską, w której aparat Fresnela, mający za źródło światła lampę naftową, został zastąpiony przez elektryczną żarówkę, ustawioną naprzeciwko wklęsłego zwierciadła w odpowiednio dobranej soczewce i pryzmatach kryształowych, dzięki czemu zwiększono zasięg emitowanego przez nią światła. stojąca nieopodal obecnej latarni, świecąca od 1875 roku, została wyłączona z eksploatacji w 1910 roku. Starą latarnię podwyższono w 1910 roku o 5 metrów, dostawiając na mającej kształt ściętego stożka, czterokondygnacyjnej wieży zbudowanej w początkach XVIII wieku z kamieni polnych i częściowo cegły, również stożkową lecz metalową część, na której umieszczone było źródło światła i urządzenia optyczne. Część murowana otynkowana została na kolor biały, a górna z dwoma galeriami – pomalowana na czerwono. Ogólna wysokość wieży wynosiła 24,5 m. Z morza widoczna była ona ponad drzewami porastającymi zbocze cypla rozewskiego. Mijały lata, rosły rozewskie buki i swoimi potężnymi konarami zaczęły przysłaniać światło latarni. Wobec powstającego w tej strefie Bałtyku zagrożenia dla żeglugi pozostawało albo przyciąć drzewa, albo podwyższyć powtórnie wieżę latarni. Można też było zrobić to, co uczyniono w 1875 roku, czyli wybudować na przylądku kolejną, trzecią latarnię. Po wielu dyskusjach postanowiono podwyższyć starą, nadbudowaną już latarnię. W październiku 1978 roku na stożkowej części latarni zamontowany został 8-metrowej wysokości, cylindryczny, stalowy segment o średnicy 3,5 m. Podczas montażu pozostawiono w nienaruszonym stanie stare urządzenie obrotowe zawierające żarówkę wraz z dyskową, katadioptryczną soczewką, natomiast w podwyższonej laternie zainstalowano nowoczesną aparaturę obrotową składającą się z dwóch paneli – każdy z 20 żarówkami reflektorowymi. Światło 33 – metrowej, rozewskiej latarni ma wysokość 83 m i zasięg 26 Mm Postęp w dziedzinie techniki i nawigacji spowodował, że Rozewie to nie tylko latarnia morska, lecz od 1945 roku także radiolatarnia, wysyłająca rozpoznawczy sygnał „RO” (wg alfabetu Morse’a). W 1994 roku na wieży zainstalowano stację referencyjną systemu satelitarnego określenia pozycji (GPS). Dodatkowe wyposażenie służy do przesyłania poprawek do odbiorników nawigacyjnych umożliwiających określanie pozycji geograficznej w systemie nawigacji satelitarnej. System ten umożliwia określanie pozycji z dokładnością od 5 do 10 metrów. w Rozewiu nosi imię wybitnego polskiego pisarza Stefana Żeromskiego (1864-1925). W dniu Święta Morza, 1 lipca 1933 roku, odbyło się odsłonięcie tablicy pamiątkowej, a pięć lat później, 26 czerwca 1938 roku, staraniem pisarzy marynistów otwarto w latarni „pokój Żeromskiego”, który miał przypominać o jego związkach z morzem i rozewską latarnią. W 25 rocznicę śmierci Żeromskiego odsłonięto tablicę z popiersiem wielkiego pisarza, natomiast na początku lat sześćdziesiątych zostało otwarte muzeum S. Żeromskiego i odsłonięto niewielki pomnik przedstawiający głowę pisarza opartą na dłoni, autorstwa artysty rzeźbiarza Stanisława Horno-Popławskiego. Do I wojny światowej funkcję latarników pełniła dziedzicznie rodzina Kisterów. Od 1920 roku z latarnią wiążą się losy rodziny latarników Wzorków. Leon Wzorek, któremu poświęcona jest tablica honorowa, był latarnikiem od 1920 do 1939 roku. Po wyzwoleniu jego miejsce zajął brat Władysław, pracując 30 lat do 1975 roku. Kolejnym z rodziny był Zbigniew, który przeszedł na emeryturę w 1985 roku. Muzeum Morskie w Gdańsku wspólnie z Urzędem Morskim w Gdyni zorganizowały w latarni ekspozycję pt. „Dzieje latarnictwa morskiego”, nad którą pieczę od 1964 roku przejęło Towarzystwo Przyjaciół Centralnego Muzeum Morskiego. morska w Rozewiu stanowi jeden z najstarszych zachowanych obiektów techniki nawigacyjnej i posiada wyjątkową wartość historyczną i zabytkową. Z górującej nad okolicą latarni roztacza się piękny widok na urozmaicony lasami, morzem i zatoką Nadmorski Park Krajobrazowy.ostęp w dziedzinie techniki i nawigacji spowodował, że Rozewie to nie tylko latarnia morska, lecz od 1945 roku także radiolatarnia, wysyłająca rozpoznawczy sygnał „RO” (wg alfabetu Morse’a). W 1994 roku na wieży zainstalowano stację referencyjną systemu satelitarnego określenia pozycji (GPS). Dodatkowe wyposażenie służy do przesyłania poprawek do odbiorników nawigacyjnych umożliwiających określanie pozycji geograficznej w systemie nawigacji satelitarnej. System ten umożliwia określanie pozycji z dokładnością od 5 do 10 metrów. w Rozewiu nosi imię wybitnego polskiego pisarza Stefana Żeromskiego (1864-1925). W dniu Święta Morza, 1 lipca 1933 roku, odbyło się odsłonięcie tablicy pamiątkowej, a pięć lat później, 26 czerwca 1938 roku, staraniem pisarzy marynistów otwarto w latarni „pokój Żeromskiego”, który miał przypominać o jego związkach z morzem i rozewską latarnią. W 25 rocznicę śmierci Żeromskiego odsłonięto tablicę z popiersiem wielkiego pisarza, natomiast na początku lat sześćdziesiątych zostało otwarte muzeum S. Żeromskiego i odsłonięto niewielki pomnik przedstawiający głowę pisarza opartą na dłoni, autorstwa artysty rzeźbiarza Stanisława Horno-Popławskiego. Do I wojny światowej funkcję latarników pełniła dziedzicznie rodzina Kisterów. Od 1920 roku z latarnią wiążą się losy rodziny latarników Wzorków. Leon Wzorek, któremu poświęcona jest tablica honorowa, był latarnikiem od 1920 do 1939 roku. Po wyzwoleniu jego miejsce zajął brat Władysław, pracując 30 lat do 1975 roku. Kolejnym z rodziny był Zbigniew, który przeszedł na emeryturę w 1985 roku. Muzeum Morskie w Gdańsku wspólnie z Urzędem Morskim w Gdyni zorganizowały w latarni ekspozycję pt. „Dzieje latarnictwa morskiego”, nad którą pieczę od 1964 roku przejęło Towarzystwo Przyjaciół Centralnego Muzeum Morskiego. morska w Rozewiu stanowi jeden z najstarszych zachowanych obiektów techniki nawigacyjnej i posiada wyjątkową wartość historyczną i zabytkową. Z górującej nad okolicą latarni roztacza się piękny widok na urozmaicony lasami, morzem i zatoką Nadmorski Park Krajobrazowy. Decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z 1972 roku zespół latarni morskiej wraz z budynkami mieszkalnymi oraz obiektami technicznymi został wpisany do rejestru zabytków województwa gdańskiego. Latarnia Morska w Niechorzu. Latarnia Morska w Krynicy Morskiej. Latarnia w UstceHistoria latarni morskiej w Ustce rozpoczyna się w II połowie XIX w. wraz z rozwojem portu usteckiego. Na starej stacji pilotów od 1871 roku na maszcie podnoszona była aparatura Fresnela. Lampa naftowa umieszczona w bębnowej soczewce dawała światło o zasięgu 6 Mm. W związku z rozwojem portu, w 1892 roku, u nasady wschodniego falochronu zbudowano nową stację pilotów, która zachowała się do dnia dzisiejszego. Stację pilotów stanowi dwukondygnacyjny budynek zbudowany z ciemnoczerwonej licowanej cegły, do którego od strony kanału portowego dobudowana jest 22-metrowej wysokości, ośmiokątna wieża. Na wieży umieszczono pomalowaną na biało laternę z oknami umieszczonymi tylko od strony morza, żeby światło nie oświetlało miasta. Źródłem światła była w dalszym ciągu lampa naftowa, ale jego zasięg uległ zwiększeniu dzięki zastosowaniu soczewek skupiających promień świetlny. Obecnie optykę latarni stanowi cylindryczna soczewka o średnicy 1000 mm, a źródłem światła jest 1000 W żarówka, umieszczona w dwupozycyjnym zmieniaczu. Państwowa Służba Ochrony Zabytków decyzją z dnia 30.08.1993 roku orzekła, że latarnia morska w Ustce zostaje wpisana do rejestru zabytków województwa słupskiego. Latarnia Morska w Rozewiu (po remoncie części murowanej). Latarnia w ŚwinoujściuNa wschodnim przedmieściu Świnoujścia, w Warszowie nad brzegiem Świny, w 1854 roku rozpoczęto budowę wysokiej, 65-metrowej latarni morskiej, która rozbłysła białym światłem 1 grudnia 1857 roku. W laternie zainstalowano aparaturę Fresnela. Latarnia morska w pierwszej wersji miała przekrój ośmiokątny i obłożona była żółtą licowaną cegłą. Nietrwałość zastosowanego materiału powodowała, że cegła, odpadając, zagrażała ludziom oraz odsłaniała mury, narażając je na działanie warunków atmosferycznych. Chcąc uniknąć dalszego niszczenia murów, zdecydowano się na wymianę dotychczasowej, żółtej okładziny na żółtą i czerwoną cegłę klinkierową. Żółtej cegły użyto do przebudowy wieży, a czerwonej do przebudowy dolnej części podstawy latarni z kwadratowego na ośmiokątny. W trakcie remontu dokonanego w latach 1902-1903 przekrój latarni zmienił się z ośmiokątnego na okrągły i w takim kształcie budowla przetrwała do dnia dzisiejszego. Obecnie w laternie umieszczona jest katadioptryczna, cylindryczna soczewka o wysokości 2900 mm i średnicy 1800 mm, w której znajduje się dwupozycyjny zmieniacz z 2 żarówkami o mocy 4200 W każda. Charakterystykę światła uzyskano przez umieszczenie ponad soczewką obracającego się urządzenia z odpowiednio rozstawionymi, zawieszonymi na niej przesłonami. Przesłony, stale obracające się wokół soczewki, na przemian zasłaniają i odsłaniają promień światła. Z morza jest on widoczny przez 4 sekundy, a przez 1 sekundę przesłonięty. Latarnia w Świnoujściu jest bardzo dobrze widocznym znakiem nawigacyjnym dla statków płynących do Świnoujścia i Szczecina. Latarnia ta oprócz światła widocznego jako białe emituje także czerwone ze względu na trudne warunki nawigacyjne na Odrze na południe od Świnoujścia. Podczas nalotów alianckich w 1945 roku wybuchające bomby spowodowały popękanie korpusu wieży latarni. Uszkodzenia te naprawiono w 1959 roku, zespalając popękane mury. Umieszczona w sąsiedztwie latarni radiolatarnia od 1958 roku wysyła w eter sygnał rozpoznawczy „SW” (wg alfabetu Morse’a), umożliwiając statkom określenie pozycji za pomocą radionamiernika, jak również kalibrowanie radionamierników w paśmie bezpieczeństwa. Zespół latarni morskiej, składający się z wieży i przylegającego do niej domu latarników, zasługuje na umieszczenie w wojewódzkim rejestrze zabytków. Latarnia Morska Gdańsk – Port Północny. Kompleks – wieża i maszynownia latarni morskiej w Stilo ( 2005r.). Latarnia morska w Stilo ( zdjęcie wykonane przez Inspektorat Ochrony Środowiska Urzędu Morskiego w Gdyni – lipiec 2005r.) Latarnia morska w Stlio ( zdjęcie wykonane przez Inspektorat Ochrony Środowiska Urzędu Morskiego w Gdyni – lipiec 2005r.) Latarnia morska w Stilo – kwiecień 2005r. Latarnia morska w Stilo – kwiecień 2005r. Latarnia morska w Stilo ( zdjęcie wykonane przez Inspektorat Ochrony Środowiska Urzędu Morskiego w Gdyni – kwiecień 2005r. ) Latarnia morska w Rozewiu ( zdjęcie wykonane przez Inspektorat Ochrony Środowiska Urzędu Morskiego w Gdyni – lipiec 2005r. ) Latarnia morska w Jastarni ( zdjęcie wykonane przez Inspektorat Ochrony Środowiska Urzędu Morskiego w Gdyni – lipiec 2005r. ) Latarnia morska w Krynicy Morskiej. ( zdjęcie wykonane przez Inspektorat Ochrony Środowiska Urzędu Morskiego w Gdyni – lipiec 2005r. ) Latarnia morska w Krynicy Morskiej. ( zdjęcie wykonane przez Inspektorat Ochrony Środowiska Urzędu Morskiego w Gdyni – lipiec 2005r. ) Latarnia morska w Helu ( zdjęcie wykonane przez Inspektorat Ochrony Środowiska Urzędu Morskiego w Gdyni – czerwiec 2005r. ) Latarnia morska w Helu. ( zdjęcie wykonane przez Inspektorat Ochrony Środowiska Urzędu Morskiego w Gdyni – lipiec 2005r. ) Latarnia morska w Krynicy Morskiej. ( zdjęcie wykonane przez Inspektorat Ochrony Środowiska Urzędu Morskiego w Gdyni – lipiec 2005r. ) Latarnia morska w Rozewiu – po remoncie (październik 2005r.) Latarnia Rozewie po remoncie 2005r. Latarnia morska w Krynicy Morskiej – po remoncie (październik 2005r.) Latarnia morska w Rozewiu – po remoncie (zdjęcie wykonane przez Inspektorat Ochrony Środowiska Urzędu Morskiego w Gdyni – wrzesień 2005r. ) Latarnia morska w Krynicy Morskiej – po remoncie (październik 2005r.) Latarnia w Stilo (październik 2005) Latarnia w Stilo (październik 2005) latarnia Rozewie po remoncie 2005r. Latarnia w Stilo – październik 2005 Latarnia morska w Rozewiu – 2005 r. Nowy obiekt zbudowany na wzór Latarni morskich, przy centrum handlowym – Fashion House Outlet Centre – w Gdańsku, wysokość – 25 m, średnica – 4,3 m. Wieńczy ją laterna z żarówką 70 W (około 5000 lumenów). Nowy obiekt zbudowany na wzór Latarni morskich, przy centrum handlowym – Fashion House Outlet Centre – w Gdańsku, wysokość – 25 m, średnica – 4,3 m. Wieńczy ją laterna z żarówką 70 W (około 5000 lumenów). Latarnia w Helu (2005r.) Latarnia Morska w Niechorzu. Latarnia Hel – lato 2005r. Latarnia morska w Helu wraz z zabudowaniami latarników. (2005r.) Rozewska Latarnia zimą – grudzień 2005r. Latarnia morska w Czołpinie zbudowana w 1872r. – grudzień 2005r. Rozewska Bliza zimą – grudzień 2005r. Latarnia morska w Czołpinie – grudzień 2005r. Latarnia Hel zimą 2005r. 9Zdj ecie ze zbiorów Tomasza Brojka). Latarnia Hel zimą (zdjecie ze zbiorów Tomasza Brojka). Latarnia Hel zimą (zdjęcie ze zbiorów Tomasza Brojka). Nowe oblicze latarni morskiej w Rozewiu (zdjęcie ze zbiorów Inspektoratu Ochrony Środowiska Urzędu Morskiego w Gdyni – lipiec 2006r.). Latarnia morska w Helu w nocy. (zdjęcie ze zbiorów Tomasza Brojka) Latarnia Hel w moźny styczniowy dzionek 2006r. (zdjęcie ze zbiorów Tomasza Brojka). Byłem na tej latarni ale zapomniałem, która to ??? Latarnia morska w Rozewiu 14.07.2007 Latarnia morska w Rozewiu 14.07.2007 Latarnia morska w Rozewiu 14.07.2007 Latarnia morska w Rozewiu 14.07.2007 Latarnia morska w Rozewiu 14.07.2007 Latarnia morska w Rozewiu 14.07.2007 Latarnia morska w Rozewiu 14.07.2007 Latarnia na Rozewiu od trochę nietypowej strony (marzec 2006) Latarnia Morska w Darłówku (maj 2007) Latarnia Morska w Ustce (maj 2007) Latarnia Morska w Darłówku (maj 2007) Latarnia Morska w Ustce (maj 2007) Latarnia Morska w Gąskach (maj 2007) Latarnia Morska w Gąskach (maj 2007) Latarnia Morska w Gąskach (maj 2007) Krynica Morska Latarnia Świnoujście z tęczą – autorka p. Agnieszka Zychska ze Świnoujścia. Latarnia Świnoujście – autorka p. Agnieszka Zychska ze Świnoujścia. Latarnia Świnoujście – autorka p. Agnieszka Zychska ze Świnoujścia. Rozewie Rozewie Wisełka-Kikut Gąski Niechorze Kołobrzeg-widok z mola Wisełka-Kikut Krynica Morska Latarnia morska w Helu – 2008r. (autor Lucjan Boroś) Nowe oblicze wejścia do portu Gdańsk – na dalszym planie latarnia morska Gdańsk – Nowy Port wzbogacona o kulę czasu. Hel- 30 czerwca-sezon 2008 Rozpoczęty !!! Nowy Port – 21.05.2008 r. Uroczystość ponownego (po 79 latach) zainstalowania „kuli czasu” na latarni. Czołpino Stilo Hel – To był niesamowity widok ! Stilo Latarnia morska w Niechorzu „od zaplecza” Widok latarni morskiej w Kołobrzegu z pokładu sterowca. Niechorze. Projekt „Bliza in light” godz. – 20:26 – 21.08.2009. Latarnia w Helu. Przed latarnią symboliczny klomb upamiętniający lokalizację poprzedniej latarni, zniszczonej 17.09.1939 r. Autor zdjęcia z 1984 – Zygmunt Grabowiecki. Niechorze Projekt „Bliza in light” 21.08.2009 Latarnia Czołpino Latarnia Czołpino Latarnia Czołpino Schody latarni Czołpino. Czołpino Wejście po schodach latarnii Czołpino Ustka Jarosławiec Darłowo Gąski Krynica Morska Gdańsk Nowy Port Sopot – światło nawigacyjne Gdańsk Port Północny Rozewie II Stilo Hel Jastarnia Rozewie I Kikut Świnoujście Kołobrzeg Niechorze Rozewie 04.04.2011 Latarnia Rozewie – 01.06.2011r. (autor Lucjan Boroś) Gala flagowa na latarni – 5 sierpnia 2011 r. Po prawej stronie od latarni widać remontowany budynek gospodarczy. To przyszła Sala wystawowa „Stodoła”. Latarnia w gali flagowej kodu sygnałowego Morse’a. Przed inauguracją Sali Wystawowej „Stodoła”.